Od wczorajszego dnia jesteśmy w zasięgu dobrze rozbudowanego obszaru wyżowego w wyższych szerokościach geograficznych, rozciągającego się od Wysp Azorskich na zachodzie, przez Wyspy Brytyjskie, południową Skandynawię, Bałtyk, a dalej na wschód przez Rosję po północny Kazachstan. W jego obszarze lokują się dwa, główne ośrodki wyżowe, nad południową Norwegią (1035 hPa), a drugi daleko na wschodzie, na pograniczu Rosji i Kazachstanu (1032 hPa). Natomiast po jego obrzeżach lokują się stosunkowo płytkie ośrodki niżowe (1010 hPa), od środkowego Atlantyku przez Islandię po Spitsbergen, a po stronie południowej od Portugali i południowej Hiszpanii przez południowe akweny Morza Śródziemnego po Morze Azowskie (1015 hPa). Natomiast w środkowej troposferze, główny wyż w kształcie elipsy z długą osią lokuje się nad Wyspami Brytyjskimi , sięgający swoim klinem na wschodzie po Zatoki: Fińską i Ryską, natomiast nad Rosją, w rejonie Moskwy lokuję się niewielki obszarowo ośrodek wyżowy. W tym obszarze wysokiego geopotencjału, w rejonie Obwodu Woroneskiego, lokuje wspomniana w poprzednim komentarzu tzw. „kropla chłodu”, z temperaturą minus 20 stopni. To ona przemieszczając się po obrzeżach tego rozległego obszaru wyżowego w kierunku zachodnim sprowadzi do nas powietrze o znacznym potencjale chwiejności. Jutro o tej porze lokować się ona… Czytaj więcej